My Motherhood Experience
“กี้มีลูก 2 คน เป็นลูกชายทั้งคู่ค่ะ คนโตน้องติณณ์ คนเล็กน้องเตช์ ความต่างระหว่างการเลี้ยงคนเล็กกับคนโต มีความต่างกันมาก อย่างคนโต เนื่องจากว่าเป็นลูกคนแรก กี้อาจจะค่อนข้างทะนุถนอม เลี้ยงมาตามแพทเทิร์นแบบลูกคนแรก ซึ่งน้องติณณ์เองเขาก็จะมีกรอบของเขา แต่พอมาเลี้ยงคนเล็ก พอเราลองใส่กรอบในแบบที่เราใส่กับคนโต ทำไม่ได้เลย คนเล็กเขาจะเป็นอีกสไตล์ เขาจะค้านและต่อต้านทันที ซึ่งคนเล็กทำให้เรารู้สึกด้วยตัวเองว่า เราต้องปรับตัวเข้ากับเขาให้ทันยุคทันสมัย เพราะคนเล็กเขาจะเป็นเด็กที่ทันสมัย อะไรถูกอะไรผิด เขาไม่สนใจ เขาอยากจะเป็นในแบบของเขาอย่างเดียว”
วิธีการเลี้ยงลูก
“จริงๆ กี้เลี้ยงลูกแบบสบายๆ นะคะ เริ่มแรกก็มีอ่านตำราทุกตำราเลยค่ะ แต่ว่าพอได้เลี้ยงจริงๆ ไม่สามารถที่จะเอาตำรานั้นมาเลี้ยงลูกกับเราได้ กี้ก็เลยเลี้ยงเหมือนตามที่กี้ว่ามันใช่ กี้จะเลี้ยงลูกแบบว่า เอาใจเขามาใส่ใจเรา ซึ่งรู้สึกว่าเราก็มาถูกทางนะ”
การเลี้ยงลูกในยุคดิจิทัล
“แน่นอนว่าทุกวันนี้ยุคมันเปลี่ยนไป อะไรก็กลายเป็นดิจิทัลหมดแล้ว ยกตัวอย่างบางทีกี้ไปห้ามเขาเล่นไอแพด ห้ามเล่นมือถือ เราจะมีลิมิตว่าไม่ให้เล่นเกิน 2 ชั่วโมง หรือ 30 นาที อะไรแบบนั้น ซึ่งพอไปๆ มาๆ มันทำไม่ได้ เพราะว่าเวลาเราทำแบบนั้นไปแล้ว ลูกเราต่อต้าน แล้วพอได้ต่อต้าน ก็เลยกลายเป็นแอบทำ กลายเป็นว่าความรู้สึกเราเองมันไปคนละทิศคนละทาง เราจึงต้องมาตั้งสติใหม่ กี้ก็มีปรึกษาเพื่อน รวมไปถึงปรึกษาคุณหมอด้วยว่า การที่เราจะต้องเป็นแม่ยุคใหม่ จะต้องทำตัวยังไง คุณหมอก็แนะนำว่า เราต้องเข้าใจเขา และต้องเข้าใจจริงๆ ว่ายุคสมัยตอนนี้เปลี่ยนไปหมดแล้ว เพราะฉะนั้นกี้ต้องเป็นฝ่ายที่เปลี่ยนตัวเอง คือคุณหมอพูดเลยว่า จริงๆ ครอบครัวของกี้เนี่ย ตัวคุณพ่อคุณแม่นี่แหละที่มีปัญหา ไม่ใช่ลูกมีปัญหา คือตัวคุณพ่อคุณแม่เองต้องเป็นฝ่ายปรับตัว ไม่ใช่ให้ลูกปรับตัวให้เข้ากับเรา เพราะว่าเรามีวุฒิภาวะมากกว่า มีประสบการณ์มากกว่า กี้จึงคิดว่าหลักเกณฑ์การเลี้ยงลูกที่สำคัญเลยคือการเอาใจเขามาใส่ใจเรา กี้มองว่าเราต้องเข้าใจความเป็นตัวตนของเขาให้มากที่สุด อย่าไปฟิกซ์มากเกินไปกับการดูตำรา หรืออาจจะเป็นคนนั้นคนนี้แนะนำ เพราะบางทีมันไม่เข้ากับลูกเรา เราต้องเข้าใจลูกเราจริงๆ ว่า ลูกเราคือใคร ลูกเราต้องการอะไร และอะไรที่ทำให้เขามีความสุขในชีวิตเขามากที่สุดค่ะ”
ความแตกต่างระหว่างลูกคนเล็กและคนโต
“สำหรับลูกคนโต เขาจะพูดเสมอว่า ‘เขาทำสิ่งนั้นสิ่งนี้มาเพื่ออยากให้แม่ภูมิใจ’ ซึ่งตรงนี้กี้ก็รู้สึกว่า กี้ดีใจที่คนโตเขามีความคิดแบบนี้ เพราะการที่แม่ภูมิใจ ก็คือการที่เขาเป็นคนดี อยู่ในศีลธรรม ซึ่งกี้คิดว่ามันทำให้กี้มีความสุขในชีวิตที่สุดแล้วค่ะ
“สำหรับลูกคนเล็ก เขาจะให้ความรักกับแม่มากๆ เขาจะพูดเสมอว่า ‘เตช์รักแม่นะ’ ก็เป็นสิ่งที่เราอยากได้ยินจากลูกเสมอ ซึ่งสิ่งนี้เป็นสิ่งที่กี้มีความสุข แล้วก็รู้สึกภูมิใจที่ลูกรักเราขนาดนี้เลย”
สิ่งที่อยากให้ลูกยึดมั่นในการใช้ชีวิต
“นอกเหนือจากการที่อยากให้เขาเป็นคนดีมีศีลธรรม อยู่ในประเพณีหรือทำอะไรที่ถูกต้องแล้ว กี้อยากให้เขามีความสุขในแบบของเขาเอง กี้จะพูดกับลูกเสมอว่า ไม่ได้ต้องการกะเกณฑ์ชีวิตอะไรมากมาย อยากให้เขาใช้ชีวิตในแบบของเขา อยากให้เขาหาตัวตนของตัวเองให้เจอ ว่าสิ่งนี้แหละคือความสุขของฉัน ฉันอยากจะมีชีวิตแบบนี้ แล้วมันจะทำให้เขาเองยั่งยืน เป็นผู้ใหญ่ที่ดี เติบโตมาเป็นพ่อที่ดี มีครอบครัวที่ดีได้ค่ะ”
ความสุขของผู้เป็นแม่
“การที่เราเฝ้ามองเขาเติบโตตั้งแต่เราคลอดมา จนถึงตอนนี้ ซึ่งลูกคนโตก็เรียนจบม.6 แล้ว กำลังไปเรียนต่อมหาวิทยาลัย ส่วนลูกคนเล็กก็กำลังเติบโต กี้รู้สึกว่ากี้มีความสุขทุกโมเม้นต์ที่เขาเป็น แต่การที่เราจะรู้สึกมากๆ ถึงความสุข มันจะมีการ Transition นิดนึง คือในระหว่างมัธยมต้นไปมัธยมปลายแล้วไปมหาวิทยาลัย มันได้เห็นวัยของเขา เหมือนเวลามันผ่านไปรวดเร็ว นี่ลูกเราโตแล้วนะ ฉันมีความสุขจังเลย”
Author By : Aunnkanta.C
