เบอร์ลินเป็นเมืองเท่ๆ แนวๆ แถมยังมีความสุนทรีย์ในระดับที่ไม่ธรรมดา นั่นเป็นเหตุผลให้เบอร์ลินเป็นเมืองขวัญใจของคนรุ่นใหม่ ไม่ว่าจะเร่ไปมุมไหนของเมืองก็จะเจอกับคนคูลๆ ชิคๆ อยู่เกลื่อนเมือง
 |
 |
อาจเป็นเพราะเบอร์ลินเป็นเมืองที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยประวัติศาสตร์ มากมายสถานที่อันน่าจดจำ มหานครแห่งวัฒนธรรม และเมืองที่อุดมไปด้วยคนช่างคิด นั่นคือตัวตนของเบอร์ลิน ที่ใครได้สัมผัส เป็นต้องหลุดปากพูดอย่างนี้กันทุกคน
จริงอยู่ที่เบอร์ลินไม่ใช่เมืองที่สวยที่สุดในยุโรปอย่างปราก หรือมีเสน่ห์อย่างเวนิส และไม่ใช่เมืองโรแมนติกอย่างมหานครปารีส แต่เบอร์ลินเป็นเมืองที่ซ่อนความเร่าร้อนอยู่ในตัว ลุ่มลึกและหลากอารมณ์จนน่าค้นหาไปเสียทุกมุม เดินเหินไปตามถนนสายต่างๆ ก็จะเห็นเบอร์ลินในมุมที่เลอะไปด้วยคราบไคลของความสุข ตั้งวงเต้นรำกันริมแม่น้ำชปรี และปาร์ตี้ดื่มกินกันข้ามวันข้ามคืนไม่แพ้ผู้คนในปารีสหรือมหานครลอนดอน
 |
 |
เบอร์ลินในวันนี้จึงไม่ได้มีแต่ด้านที่เคร่งขรึม อาจจะมีความเศร้าหมองอย่างเจือจางคอยสะกิดให้ผู้คนได้นึกถึงความร้ายกาจและความไม่มีประโยชน์ของสงคราม หากแต่อากาศบนท้องฟ้าเมืองเบอร์ลิน ถูกห่มคลุมไว้ด้วยความสุนทรีย์ที่ล่องลอยอยู่เหนือมหานครแห่งนี้ และสำหรับคนที่นิยมดื่มกินศิลปะเป็นอาหารใจ เบอร์ลินคือที่ๆ คุณจะแวะมาเติมอาหารตา และวิตามินบำรุงใจได้อย่างไม่รู้เบื่อ เพราะที่นี่มีพิพิธภัณฑ์และงานศิลปะให้คุณได้บริโภคอย่างหนำใจ
 |
 |
 |
 |
ส่วนพวกสาวนักช้อป เบอร์ลินก็มีที่ทางแถวถนนคูร์เฟอร์ชเทนดามม์ เอาไว้ให้ผู้ที่เกลียดชังการตกเทรนด์ได้ระบายเงินยูโรในกระเป๋าสตางค์ เพื่อคอยอัพเทรนด์แฟชั่นให้ตัวเอง มีตลาดนัดกลางแจ้งกระจายอยู่ทั่วเมือง เอาไว้ให้ศิลปินฝีมือดีและคนช่างคิดช่างดีไซน์ มาปล่อยของกันอย่างเต็มเหนี่ยว เพราะที่นี่อนุญาตให้คนคิดนอกกรอบ คนชอบแหกกฎ คนนิยมแหวกกติกา ได้ประดิษฐ์คิดค้นกันอย่างเสรี คนคิดนอกกรอบจึงมักจะพูดว่า ที่นี่คือเมืองในฝันของพวกเขา
 |
 |
หลายคนบอกว่าเบอร์ลินหลังสิ้นกลิ่นอายสงคราม กำลังถูกเงาของนิวยอร์คทาบทาอยู่ พูดให้เข้าใจง่ายคือเบอร์ลินจะแปลงร่างกลายเป็นนิวยอร์ก พูดก็พูดเถอะ เบอร์ลินอาจจะก๋ากั่น แต่ยังไม่กร้านโลกเท่านิวยอร์ก แถมเบอร์ลินยังมีอะไรให้น่าค้นหากว่านิวยอร์กหลายเท่านัก อย่างน้อยเบอร์ลินก็มีริ้วรอยของอดีตเปรอะเปื้อนตามหัวมุมถนนและจัตุรัส อดีตอันฝังลึกที่ยางลบยี่ห้อไหนก็ไม่มีทางลบหมด อดีตที่แทบจะเรียกได้ว่า ในรอบศตวรรษที่ผ่านมา ไม่มีเมืองไหนในยุโรปที่มากมายไปด้วยประวัติศาสตร์เท่านี้อีกแล้ว
 |
 |
เบอร์ลินในวันที่ไร้ร้างกำแพงคอนกรีต ไม่มีตะวันตก ไม่มีตะวันออก ไม่มีคอมมิวนิสต์ มีแต่โลกเสรีที่อวลไว้ด้วยความแตกต่างและหลากหลายของผู้คน ไม่แปลกถ้าเราจะเห็นชาวตะวันออกกลาง พวกอเมริกาใต้ แอฟริกาใต้และชาวเอเชียเดินสวนกันให้ขวักไขว่บนจัตุรัสอเล็กซานเดอร์ เพราะเบอร์ลินใจกว้างพอให้คนต่างถิ่นเข้ามาลงหลักปักฐาน
อีสต์ไซด์ แกลเลอรี่ยังคงเป็นพิพิธภัณฑ์กลางแจ้ง มันคือแผลเป็นบางส่วนของเบอร์ลิน ที่ทิ้งไว้ให้ผู้คนจากทั่วมุมโลกได้แวะเวียนมาดูมรดกแห่งความปวดร้าวของผู้คนชาวเยอรมัน
เศษซากของกำแพงที่เคยกักขังอิสรภาพของชาวเยอรมันนานเกือบ 30 ปี วันนี้กลายมาเป็นของที่ระลึกที่ทุกคนหอบหิ้วมันกลับบ้านเป็นของฝากยอดนิยม จริงบ้างปลอมบ้าง หากแต่มันคือตัวแทนของอดีตอันปวดร้าว ราวกับว่าความขมขื่นถูกสายลมแห่งโลกาภิวัฒน์ หอบปลิวไปไหนต่อไหนแล้ว ทว่ามันยังคงซ่อนตัวอยู่ในอิฐทุกก้อน
เบอร์ลินอบอุ่นไม่ได้เสี้ยวของบางกอก แต่เบอร์ลินก็ไม่เคยทำให้ใครเหงา อย่างน้อยถ้าใครรู้สึกเหงา แค่พาตัวเองไปป้วนเปี้ยนแถวประตูบรันเดนบวร์ก ก็จะรู้สึกคึกคักและกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาทันที เพราะประตูแห่งนี้ ทั้งกษัตริย์ นักรบ และจอมทัพหลายคน ไปจนถึงนโปเลียนล้วนแต่เคยเคลื่อนทัพลอดผ่านประตูนี้ นอกจากในอดีตจะเคยเป็นสัญลักษณ์ของสงครามเย็น ยังเป็นสัญลักษณ์แห่งความหวังของชาวเยอรมันในการรวมชาติ หากแต่ในวันนี้คือเครื่องหมายการค้าของเบอร์ลินที่ใครๆ ต่างรู้จักกันดี
 |
 |
ประตูบรันเดนบวร์กอย่างเดียวคงไม่สามารถเป็นแม่เหล็กชั้นดีเหนี่ยวให้ทุกคนไหลมาเทมาเบอร์ลินได้ แต่โบสถ์ยิวที่ดูแปลกตา มหาวิหารแห่งเบอร์ลินที่แสนสง่า พระราชวังชาร์ล็อตเทนบวร์กอันภูมิฐาน จัตุรัสที่ห้อมล้อมไว้ด้วยโบสถ์และอาคารอันรุ่มรวยความวิจิตร ทุกอย่างคือเสน่ห์อันแพรวพราวของเบอร์ลิน ที่ทำให้มหานครแห่งนี้ไม่เคยกันดารแขกเหรื่อจากทั่วมุมโลก
Story & Photo By กาญจนา หงษ์ทอง
