“ตอนเด็กๆ ไอซ์มีความฝันว่าอยากจะเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงสังคม ด้วยความที่คุณพ่อเรียนรัฐศาสตร์ ท่านมักจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ให้ฟังแล้วไอซ์ก็อินมาก อีกอย่างไอซ์เป็นคนที่ชอบทำกิจกรรมที่โรงเรียน ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นกิจกรรมเพื่อสังคมเหมือนกัน เรียกว่าเป็นคนที่ทำกิจกกรรมเยอะตั้งแต่เด็กๆ ไอซ์รู้สึกว่าเกิดมาทั้งที่อยากจะทำอะไรที่ทิ้งร่องรอยไว้เพื่อคนอื่น และมีส่วนช่วยให้คนในสังคมมีชีวิตที่ดีขึ้น ตอนนั้นยังไม่ได้คิดว่าโตขึ้นมาจะเป็นคุณหมอค่ะ ซึ่งพอได้มาเรียนแล้ว ก็ชอบขึ้นเรื่อยๆ เพราะเราได้เห็นมุมมองใหม่ในชีวิต และได้เจอคนที่หลากหลายมาก ได้ช่วยเหลือคนอื่น ซึ่งไอซ์คิดว่าอาชีพนี้ค่อนข้างเข้ากับนิสัยตัวเอง เพราะการเป็นหมอมีอะไรมากกว่าการดูคนไข้และสั่งยา แต่การเป็นหมอต้องดูองค์รวม บางครั้งคนไข้เข้ามาร่างกายไม่ได้เจ็บปวดเท่ากับจิตใจของเขาที่เป็นกังวลเยอะกว่าอีก หากเราพูดให้เขาสบายใจ เขาก็อาจจะรู้สึกดีขึ้นมา 90 เปอร์เซ็นต์แล้ว ไอซ์เลยคิดว่าการเป็นหมอค่อนข้างจะเหมาะกับเรา เพราะได้ช่วยเหลือคนอื่นทั้งร่างกาย และจิตใจค่ะ
“สมัยที่ไอซ์เรียนไฮสคูลที่ ISB ไอซ์เป็นคนที่ทำกิจกรรมเยอะมาก เพราะไอซ์มีแนวคิดว่า ‘ไม่อยากเป็นคนที่มีสิ่งเดียวในชีวิต’ คือ ไม่อยากให้การเรียนเป็นสิ่งเดียวในชีวิต จึงทำกิจกรรมเยอะ เล่นกีฬาหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นรักบี้ผู้หญิง วิ่งมาราธอน และพออยู่มหาวิทยาลัยก็เล่นบาสเก็ตบอล ทุกอย่างไอซ์ไม่ได้เก่งนะคะ แค่เล่นเท่าที่เราเล่นได้ ไอซ์พยายามทำให้ตัวเอง Well-Rounded อีกอย่างตอนอยู่ ISB ไอซ์เป็นประธานชมรมหลายชมรม ทั้งชมรมภาษาอังกฤษที่สอนภาษาอังกฤษให้กับพี่ๆ รปภ.ที่โรงเรียนไปสร้างบ้าน ไปช่วยออกค่าย ไปเป็นอาสาสมัครต่างๆ ส่วนที่มหาวิทยาลัยไอซ์ก็ทำ MUN - Model United Nations เป็นตัวแทนมหาวิทยาลัยไปแข่งขันที่มหาวิทยาลัยฮาวาร์ด หลายคนมักคิดว่าชีวิตนักศึกษาแพทย์ คือ เลิกเรียนแล้วต้องกลับไปอ่านหนังสือที่บ้านอย่างเดียว ซึ่งเป็นเรื่องจริงว่า เรียนหมอต้องอ่านหนังสือเยอะ และทำงานหนัก แต่ไอซ์เองรู้สึกไม่อยากปล่อยให้ตัวเองมีชีวิตแค่ด้านเดียว จึงชอบหากิจกรรมอื่นๆ มา Challenge ตัวเอง ซึ่งก็ต้องอาศัยการแบ่งเวลา และการจัดระดับความสำคัญ และหากใครถามว่าเอาเวลาที่ไหนไปทำอะไรต่างๆ ไอซ์บอกได้เลยว่ามันไม่มีหรอกคำว่าไม่มีเวลา เพราะไอซ์เป็นคนหนึ่งที่เชื่อมั่นมากๆ ว่าคนเรามีเวลาได้เสมอ กับสิ่งที่เราคิดว่าสำคัญ”
การที่คุณเป็นนักเรียนโรงเรียนนานาชาติทำไมถึงเลือกที่จะเรียนระดับอุดมศึกษาในประเทศไทย
“สิ่งสำคัญในชีวิตของไอซ์คือการมีราก (Roots) คำว่ารากของไอซ์ คือการรู้สึกถึงวัฒนธรรม รู้สึกถึงความเป็นคนไทย มีความเป็นไทย มีความรู้สึกว่าเราเป็นส่วนหนึ่งของสังคม การที่ได้เติบโต และศึกษาต่อในประเทศไทยทำให้เรามีรากที่แข็งแรง ทำให้เราสามารถต่อยอด และแผ่กิ่งออกไปเป็นร่มเงาให้กับคนอื่นได้ ไอซ์มีเป้าหมายในชีวิตว่าอยากทำสิ่งดีๆ เพื่อสังคมเป้าหมายของไอซ์ไม่มีขอบเขตว่าจะต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ จริงๆ อยู่ที่ไหนก็เติมเต็มได้
ปัญหาของประเทศไทยที่มองเห็นมาตลอดและอยากแก้ไข
“ไอซ์คิดว่าประเทศไทยสิ่งหนึ่งที่เป็นปัญหา คือ เรื่องของโอกาส โอกาส ของคนในประเทศเราไม่เท่ากัน ไอซ์รู้สึกว่าปัญหานี้เป็นปัญหาที่ลึก มันต้องแก้จากราก หากถามว่าลำพังตัวไอซ์เองคนเดียวทำได้ไหม ทำคนเดียวมันไม่ได้หรอก มันเป็นปัญหาที่ทุกคนในสังคมต้องช่วยกันแก้ ลำพังตัวของไอซ์เอง อาจจะไม่ได้ช่วยคนได้ทุกคน แต่ที่ไอซ์เชื่อมั่น คือถ้าเราสามารถช่วยชีวิตของคนหนึ่งคน มันสามารถเปลี่ยนชีวิตเขาไปทั้งชีวิต ไอซ์จึงรู้สึกว่า ถ้าไอซ์มีโอกาสในอนาคต ไอซ์อยากจะสร้างโอกาสให้กับคนอื่น ต่อให้จะเป็นแค่หนึ่งคน แต่นั่นก็จะเป็นหนึ่งคนที่ไอซ์สามารถช่วยเปลี่ยนชีวิตเขาไปได้ทั้งชีวิต สิ่งที่ตั้งใจมาตลอด คือ วันหนึ่งเมื่อทุกอย่างลงตัว เมื่อเราสามารถดูแลตัวเอง ดูแลครอบครัวได้แล้ว ไอซ์อยากจะทำทุนการศึกษา เพราะคิดว่าการศึกษาเป็นสิ่งสำคัญ การได้รับการศึกษาที่มีคุณภาพเป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ เป็นอาวุธ ที่จะให้คนๆ หนึ่งสามารถคิด และจัดการตัวเองได้ เพื่อหาลู่ทางปีนขึ้นไปในเส้นทางชีวิตที่ดีกว่าเดิม”
อยากเห็นประเทศไทยเป็นแบบใดในอนาคต
“ใน Idealistic World อยากจะเห็นประเทศไทยเป็นประเทศที่ Open Minded ไม่ได้หมายความว่าจะต้องคิดเหมือนกัน แต่อยากให้เปิดรับ และยอมรับกันได้ในความแตกต่าง ไม่ว่าจะเป็นความแตกต่างเรื่องเพศ ศาสนา ความคิดเห็นทางการเมืองหรือรสนิยมต่างๆ ไม่อยากให้ดูถูกกันและกัน ไม่อยากให้เหยีบบย่ำกัน อยากให้มองว่า หากคนหนึ่งเขาคิดไม่เหมือนเรา มันก็เป็นสิทธิ์ของเขา เราเองมีหน้าที่เป็นเพื่อนมนุษย์ที่ดี และให้ความเคารพความเท่าเทียมกัน นี่เป็นอีกสิ่งที่ไอซ์ได้เรียนรู้ที่ ISB คือ ไอซ์ได้พบปะกับเด็กนักเรียนหลายเชื้อชาติและวัฒนธรรม ไอซ์มีเพื่อนเป็นคนเกาหลี คนญี่ปุ่น คนอินเดีย คนอเมริกันทุกคนแตกต่าง แต่ก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ ทำให้เราเรียนรู้ว่าความแตกต่างเป็นเรื่องปกติเราแค่ต้องให้เกียรติกัน และเรียนรู้จากกันและกัน ไอซ์คิดว่าประเทศน่าจะไปได้ไกล ถ้าเราเพียงเปิดใจ เวลาที่คนมีความคิดเห็นใหม่ นวัตกรรมใหม่ วิธีใหม่ ลองดูสิว่าวิธีนี้มันดีไหม ผลลัพธ์มันอาจจะดีหรือไม่ดีก็ได้ แต่อย่างน้อยก็ได้เรียนรู้ และอาจจะได้พัฒนาอะไรไปได้มากกว่านี้อีกเพียงแค่เราได้ลองเปิดใจ”
Author By : Arunlak
