การที่เราได้ทำในสิ่งที่รัก คลุกคลีกับสิ่งที่ชอบ มักจะเป็นสิ่งที่สร้างความสุขให้กับชีวิตได้ง่ายดายที่สุด ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไรไม่เกี่ยวกับมูลค่าหรือราคา หากแต่ขึ้นอยู่กับคุณค่าทางจิตใจนั่นทำให้เรามีรอยยิ้มได้ไม่ยากนัก เช่นเดียวกันกับบุคคลท่านนี้ที่เพียงเขาได้สัมผัสได้ดูแล และได้อยู่กับสิ่งที่เขาชอบก็มีความสุขแล้ว กับ คุณธีระ ซอโสตถิกุล หนึ่งในผู้ที่หลงใหลในความสง่างาม และสมรรถนะที่ทรงพลังของรถยนต์ทุกสายพันธุ์
จุดเริ่มต้นที่ทำให้ชื่นชอบรถยนต์
“ด้วยความที่คุณแม่ผมเป็นคนที่ชอบขับรถมาก แล้วท่านจะเป็นคนที่ชอบหาซื้อรถดีๆ รถสปอร์ต เอามาใช้ตลอดเวลา ทำให้ผมได้ซึมซับสิ่งเหล่านี้จากท่าน และคงได้เลือดจากคุณแม่มาเยอะครับ ทำให้ชอบและหลงใหลในความสวยงามของรถ ผมไม่ได้มีความรู้สึกว่าเราซื้อรถมาเพื่ออวด แต่ผมเป็นชอบดูทรวดทรง ชอบดูเทคโนโลยีของรถชอบเวลาขับแล้วมันทำให้เรามีความสุข ซึ่งรถที่เราชอบก็เหมือนกับเป็นรางวัลของเราที่ทำงานมาเหนื่อยตลอดทั้งชีวิต เวลาได้อยู่กับสิ่งที่ชอบมันก็คลายความเครียด ทุกครั้งที่ผมได้ขึ้นขับรถดีๆ ไม่ว่าจะเป็นรถอะไรก็ตามที่ผมชอบ แล้วมันทำให้ผมยิ้มได้ คือผมรู้สึกมีความสุขมากครับ”
รถคลาสสิก
“ผมเล่นรถคลาสสิกมาน่าจะเกือบๆ30 ปีนะครับ มีรถคลาสสิกมาเยอะมากซึ่งหลายๆ คันเป็นรถที่หายากในเมืองไทยรถแต่ละคันที่ผมชอบ ผมเลือกที่ตามใจผม ผมจะไม่ตามใจสังคม จะไม่ใช่เป็นรถที่ว้าว เออ คันนี้ต้องมีนะ นั่นไม่ใช่ผม ผมเป็นคนเลือกรถเพราะว่าผมต้องการ”
สไตล์การขับรถ
“เมื่อก่อนผมเป็นคนที่ชอบขับรถเร็วตอนนั้นยอมรับว่า บ้าระห่ำพอสมควร(หัวเราะ) จนกระทั่งผมได้มีโอกาสเข้าไปสัมผัสกับความเร็วในสนาม ทำให้ผมเลิกขับรถเร็วในถนนไปเลย ผมจะปลดปล่อยความเร็วในสนาม ส่วนรถพวกนี้เวลาขับบนถนน ผมจะขับเหมือนรถธรรมดา อาจจะเร็วกว่าปกตินิดหนึ่ง เอ็นจอยธรรมชาติ เอ็นจอยความรู้สึก เอ็นจอยเสียงเครื่อง กลิ่นน้ำมัน และสิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบๆ ตัว ยิ่งเฉพาะเวลาที่เปิดประทุนมันเป็นอะไรที่เรารู้สึก และสัมผัสได้กับลมเย็นที่มาปะทะกับหน้าเรา มันเป็นความรู้สึกที่ต้องมาสัมผัสเองครับ”
FERRARI 812 GTS
“เฟอร์รารี่คันนี้ เป็นเฟอร์รารี่คันที่ 3 ของผม ผมไม่เล่นเฟอร์รารี่มาเกือบ 10 ปีแล้วครับ ตอนแรกเข้ามาที่คาวาลลิโน ผมตั้งใจมาดูรุ่นอื่น แต่พอมาคุยกับคุณจ๊ะ (คุณวรวุฒิ ภิรมย์ภักดี) คุณจ๊ะบอกว่า เฟอร์รารี่ 812 Superfast กำลังจะออกตัวเปิดประทุน ซึ่งเขาเรียกว่า 812 GTS แล้วก็จะเป็นกึ่งๆ Limited Production ซึ่งเขาจะผลิตประมาณ 1000 คันทั่วโลก ซึ่งเมืองไทยนำเข้ามาได้ประมาณ 8 คัน ผมจึงมาลองศึกษาดูรถรุ่นนี้มันเป็นอย่างไร มีความแตกต่างอะไรบ้าง ส่วนตัวผมเป็นคนชอบรถหน้ายาว เพราะผมโตมากับเครื่องรถอเมริกันที่วางเครื่องข้างหน้า แบบหน้ายาวๆ ท้ายสั้นๆ ซึ่งตัวนี้มันลงตัวกับรูปลักษณ์ที่ผมชอบ รวมถึงตัวเครื่องด้วย ประกอบกับตัวนี้มันเป็นเครื่อง V12 800 แรงม้า 6500 ซีซี ซึ่งผมไม่คิดว่าเฟอร์รารี่จะสามารถทำได้อีก คำว่าไม่สามารถนี่จริง ๆ แล้วไม่ใช่ความสามารถของบริษัทนะครับ เป็นเรื่องของกฎหมายมลพิษมากกว่า ที่ทำให้เฟอร์รารี่จำยอมที่จะต้องเลิกผลิตเครื่องเหล่านี้ไป
“ตอนนั้นเมื่อผมได้ทดลองขับตัว 812 Superfast แล้วติดใจทันทีเลย ยอมตามคุณจ๊ะทุกอย่าง (หัวเราะ) แล้วอีกหนึ่งเรื่องคือผมเป็นคนชอบรถเปิดประทุนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ผมเล่นรถมาเยอะนะ
ส่วนใหญ่เป็นรถเปิดประทุน ที่บ้านผมอย่างน้อยต้องมีติดบ้าน 3 – 4 คันที่เปิดประทุน สำหรับคันนี้มันลงตัวมาก เป็นเครื่อง V12 N/A วางกลางหน้า ขับหลัง พอมีเครื่องวางกลางหน้าปั๊บ ข้างท้ายมันสามารถที่จะใส่สัมภาระได้เยอะ คันนี้ผมเพิ่งเอาไปออกทริปมาเป็นครั้งแรกเลยที่ผมไม่ต้องคิดมากว่าผมจะเอาอะไรไปบ้างมันสามารถจับใส่ได้ทุกอย่าง ซึ่งมันเข้ากับไลฟ์สไตล์ผมค่อนข้างมาก ที่สำคัญเป็นรถขับสนุก สามารถที่จะเรียกแรงม้าได้ตลอดครับไม่ผิดหวังครับ ที่เลือกมาใช้ตัวเฟอร์รารี่ 812 GTS คันนี้”
“เสน่ห์ของเฟอร์รารี่สำหรับผมคือ เขาเป็นรถที่มีประวัติศาสตร์มายาวนาน ในด้านของการขับสนุก แล้วก็ในด้านการแข่งรถ โดยเฉพาะ Formula 1 คุณเอ็นโซ ที่เป็นเจ้าของนั้น จริงๆ แล้วทำเฟอร์รารี่ขึ้นมาเพื่อจะมาแข่งรถ รถบ้านที่เราขับๆ กันนี่ตามมาทีหลัง และที่ผมชอบเฟอร์รารี่เพราะเขาเป็นรถที่ทำเครื่องวางกลางหน้า ขับหลังมาตลอด จนมาช่วงกลางๆอายุของบริษัทเขาถึงมาทำตัวเครื่องวางกลางหลัง ส่วนตัวผมเอง ผมเป็นคนที่ขับรถโบราณมาเยอะ ซึ่งเล่นรถโบราณนี่มันจะไม่มีตัวช่วยอะไรเลย ทำให้ผมเหมือนเสพติดรถที่มันดิบๆ ขับมันๆ”
การสะสม
“ผมเป็นคนที่ไม่สะสมอะไรเลยจริงๆ รถนี่อย่าว่าผมสะสมเลย ผมไม่ได้สะสม คือรถที่ผมได้มาหากอยู่ไปวันหนึ่งแล้วผมได้เจอกับอะไรใหม่ๆ ที่เร้าใจกว่า ผมก็จะปล่อยคันเก่าไป ผมคิดว่าของพวกนี้มันเป็นอะไรที่ผลัดกันเชยชมดีกว่า ผมทำรถเก่ามาเยอะแยะที่ Unique ที่เป็นหนึ่งในเมืองไทย บางคนก็ถามว่าทำไมผมถึงขาย ผมว่าที่ผมขายนี่ไม่ใช่ว่าไม่ได้รักเขานะ แต่เผอิญมันมีอะไรที่เร้าใจผมมากกว่า ผมก็คงจะเอ็นจอยทั้งรถใหม่รถเก่าไปเรื่อยๆ อย่างนี้ จนกระทั่งวันหนึ่งที่ผมขับไม่ได้นะครับ”
Author By : Arunlak
