คุณไมตรี ลิมปิชาติ เป็นชาวนครศรีธรรมราช มีใจรักการอ่านและการวาดรูปมาตั้งแต่เด็ก เข้ามากรุงเทพฯ เมื่อ พ.ศ.2501 ตอนแรกอยู่หอ แต่ตัดสินใจย้ายไปอยู่วัดตามคำชวนของเพื่อน เพื่อจะได้ลดค่าใช้จ่ายจากค่าเช่าหอเดือนละ 250 บาท เป็นจ่ายค่าไฟให้วัดแค่เดือนละ 6 บาทแทน สมัยเข้ามาอยู่กรุงเทพฯ ใหม่ๆ ความรักในการวาดรูปเป็นแรงผลักดันให้ไปสอบเข้าเพาะช่าง แต่ถึงจะสอบได้ก็ไม่ได้เรียนเพราะที่บ้านไม่ให้เรียน จึงไปเรียนหลักสูตรรอบบ่ายที่ รร.วัดสุทธิวราราม ก่อนจะไปเข้าโรงเรียนช่างก่อสร้างอุเทนถวาย (ชื่อสมัยนั้น)
 |
 |
ที่เลือกเรียนที่นี่ก็เพราะเพื่อนบอกว่ามีสอนวาดรูปด้วย เข้าไปเรียนจริงๆ มีสอนวาดเขียนเหมือนกัน แต่เป็นการเขียนแบบอาคาร อย่างไรก็ดีความสนใจในการวาดรูปเริ่มจางไป เนื่องจากผลงานเขียนเริ่มเป็นที่ยอมรับและสร้างรายได้ ได้อย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะลีลาการเขียนเรื่องสั้น ด้วยสำนวนภาษาที่เรียบง่าย กระชับ มีตัวละครที่ดูมีชีวิตสมจริงและกลวิธีการเล่าเรื่องที่น่าติดตาม จึงทำให้ผลงานที่ส่งไปได้รับการตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์และนิตยสารชื่อดัง อาทิ ฟ้าเมืองไทย สตรีสาร ชาวกรุง ลลนา สกุลไทย กุลสตรี สยามรัฐ ประชาชาติ ฯลฯ และเป็นคอลัมนิสต์ให้หัวหนังสือมากมาย ไม่เว้นแม้แต่สื่อด้านกีฬาอย่าง สยามกีฬา
นอกจากนี้ คุณไมตรียังมีผลงานนวนิยาย สารคดีท่องเที่ยว ไปจนถึงนิทานสำหรับเด็ก รวมถึงเรื่องสั้นชุดที่โดดเด่นที่สุดคือ ‘คนอยู่วัด’ ซึ่งนำเอาประสบการณ์สมัยเป็นเด็กวัดมาถ่ายทอดได้อย่างน่าติดตาม ต่อมาจึงกลายเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาของกระทรวงศึกษาธิการ ที่ได้รับการตีพิมพ์กว่า 40 ครั้ง เมื่อผลงานเขียนเป็นที่ยอมรับและเริ่มมีผู้ติดตามทำให้คุณไมตรียึดอาชีพนักเขียนเป็นอีกอาชีพหนึ่งควบคู่ไปกับงานประจำที่การประปานครหลวง ซึ่งทำต่อเนื่องมาจนเกษียณออกมาในตำแหน่งสุดท้ายคือ ผู้ช่วยผู้ว่าการฯ การประปานครหลวง หลังเกษียณอายุราชการ คุณไมตรียังคงมีผลงานเขียนอย่างต่อเนื่อง โดยปัจจุบันในวัย 80 ปี คุณไมตรีรั้งตำแหน่งคอลัมนิสต์ที่อาวุโสที่สุดประจำหนังสือพิมพ์เดลินิวส์ และหนังสือในเครือมติชนอีกด้วย ตลอดการทำงานในฐานะคอลัมนิสต์ นักเขียนสารคดีท่องเที่ยว และผู้บริหารระดับสูง ทำให้คุณไมตรีได้รับเชิญให้เดินทางไปยังประเทศต่างๆ ทั่วโลก ได้มีโอกาสเห็นทิวทัศน์สวยๆ ในหลากหลายทวีป
 |
 |
 |
 |
ในช่วงไม่กี่ปีก่อนเกษียณคุณไมตรีได้เดินทางไปท่องเที่ยวที่ไปประเทศสหรัฐอเมริกากับคุณสุเทพ สังข์เพ็ชร เพื่อนสนิทที่เป็นศิษย์เก่าเพาะช่าง และได้รับการรับรองจากดร.กมล ทัศนาญชลี ศิลปินแห่งชาติที่ไปตั้งรกรากที่ลอสแองเจลิส
ระหว่างการเดินทางท่องเที่ยวด้วยกัน อาจารย์กมลและคุณสุเทพหยุดแวะข้างทางเพื่อวาดรูปบ่อยครั้ง จุดประกายความอยากวาดรูปขึ้นอีกครั้งในความรู้สึกของนักเขียนท่านนี้ จนกระทั่งเมื่อหมดภาระจากงานประจำ และจากแรงยุของเพื่อนศิลปินที่บอกให้วาดอะไรก็ได้ ตามที่ใจอยากวาด และยังพาไปซื้อผ้าใบและอุปกรณ์การวาดรูปมาให้ด้วย คุณไมตรีในวัยเกษียณจึงได้เริ่มวาดรูปอย่างที่ใจต้องการอีกครั้ง เป็นการใช้ชีวิตหลังเกษียณอย่างมีความสุขและได้แบ่งปันความสุขแก่ผู้อื่นด้วย
ซึ่งเมื่อมีเวลาอย่างเต็มที่คุณไมตรีจึงวาดรูปทุกวันอย่างสนุกสนาน และเริ่มจัดแสดงนิทรรศการเดี่ยวเป็นครั้งแรกราวปี พ.ศ. 2542 นับมาจนถึงนิทรรศการครั้งนี้เป็นครั้งที่ 9 แล้ว ‘แต้มสีให้ป่าสวย’ เป็นผลงานศิลปะที่มาจากจินตนาการบวกกับความรักในธรรมชาติสีสันสดใส มีตัวละครเป็นดอกไม้ ใบหญ้า ต้นไม้ ป่าเขา สายน้ำ และภูมิทัศน์อีกมากมาย ซึ่งเจ้าตัวบอกว่า คงจะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะจัดเอง แต่จะยังไม่หยุดวาดรูป เพียงแต่เปลี่ยนวิธีการจัดแสดง โดยจะมอบผลงานให้องค์กรที่สนใจนำไปจัดแสดงเพื่อหารายได้เพื่อการกุศลและมีส่วนแบ่งให้ศิลปินเป็นค่าสีและอุปกรณ์ได้วาดรูปต่อไป แม้ว่า นิทรรศการ ‘แต้มสีให้ป่าสวย’ จะสิ้นสุดแล้ว แต่ผู้สนใจยังติดต่อเพื่อสนับสนุนผลงานศิลปะของศิลปินได้ที่ Facebook: ICONSIAM
Author By : Piyamas
